استاندارد شماره 13 حسابداری یکی از انواع سندهایی است که به موضوع حسابداری مخارج تامین مالی می‌پردازد. در این استاندارد به مخارج تامین مالی به عنوان هزینه بهره و هزینه‌های مرتبط به دریافت وام پرداخته شده است. این آیتم‌ها در حسابداری به عنوان هزینه‌های دوره محسوب شده و در صورت سود و زیان می‌آیند. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا بیشتر راجع به این استاندارد صحبت کنیم.

آشنایی با استاندارد شماره 13 حسابداری

یکی از سندهای مهم در بخش حسابرسی و مدیریت مالی، استاندارد شماره 13 حسابداری است که مربوط به حسابداری مخارج تامین مالی می‌شود. این استاندارد با اهداف زیر ارائه شده است:

• تجویز نحوه عمل حسابداری برای مخارج تامین مالی.
• معرفی و شناسایی مخارج تامین مالی که در این استاندارد ذکر شده است.
• همچنین برخی موارد افشا نیز در این استاندارد آمده که شامل مبلغ مخارج تامین مالی و نرخ جذب استفاده شده می‌باشد.

استاندارد شماره 13 حسابداری دارای 7 سرفصل بوده و برای آن پیوستی ارائه نشده است. شما کاربران می‌توانید برای دانلود فایل مربوطه، روی این لینک کلیک کنید. در صورتی که صورت‌های مالی با دوره سال 1380 و به بعد دارید، رعایت این استاندارد برای شما الزامی می‌باشد. همچنین در صورتی که این استاندارد رعایت شود، مطابقت با استانداردهای بین المللی (شماره 23) نیز صورت می‌گیرد.

در ادامه با ما همراه باشید تا برای آشنایی اجمالی با محتوای استاندارد شماره 13 حسابداری، به نکات مهم آن بپردازیم.

نکات مهم در استاندارد شماره 13

در رابطه با محتوایی که در این استاندارد ذکر شده است، می‌توان به برخی موارد زیر اشاره نمود که عبارتند از:

• مخارج تامین شده در این بخش شامل چند دسته می‌شوند که عبارتند از: کارمزد، سود تضمین شده و نیز مخارج دیگری که واحد تجاری برای تامین مالی در نظر می‌گیرد.
• اگر بخواهیم چند مثال راجع به مخارج تامین شده بزنیم، می‌توان گفت: مخارج قراردادهای اجاره شده، حق ثبت و حق تمبر، کارمزد و جرایم، تسهیلات مالی، تفاوت تسعیر ارز.
• توجه کنید که دارایی‌های واجد شرایط در این بخش همچنین شامل موجودی‌های فروش با زمان طولانی، تاسیسات تولید نیرو و ساختمان، ماشین آلات تولیدی و غیره می‌باشند.
• اگر مخارج تامین مالی در منافع اقتصادی آتی آن واحد موثر بوده و بتوان آن را اندازه‌ گیری کرد، قابل احتساب در بهای تمام شده خواهد بود.
• مبلغ مخارج تامین مالی برای تسهیلات مالی می‌بایست شامل مخارج واقعی تسهیلات با کسر درآمد حاصل از سرمایه گذاری باشد.
• در صورتی که بهای تمام شده برای یک دارایی واجد شرایط، بیشتر از مبلغ بازیافتنی آن باشد، این مبلغ دفتری، عنوان دارایی های ثابت مشهود را خواهد داشت.
• برای احتساب مخارج تامین مالی که در بهای تمام شده دارایی واجد شرایط می‌آید، می‌توان چند بازه زمانی را در نظر گرفت. اول آنکه مخارجی برای دارایی مرتبط در حال انجام باشند. دوم آنکه مخارج تامین مالی در حال وقوع بوده و سوم آنکه فعالیت‌های مربوط به فروش یا استفاده از آن دارایی، در حال صورت گرفتن است.

شما کاربران می‌توانید برای دریافت مقالات و تاپیک‌های بیشتر با موضوع مالیات، تامین اجتماعی و حسابداری، بلاگ مربی حسابداری را دنبال کنید.