انواع مبانی طبقه بندی بها چیست؟

انواع مبانی طبقه بندی بها چیست و چه فاکتورهایی در دسته بندی آن موثر می باشند؟ بهایابی یکی از موضوعات بسیار مهم در حسابداری و حسابرسی شرکت های تولیدی و نیز شرکت های خدماتی است که می تواند برای تعیین قیمت و پلن گذاری مدیران شرکت موثر باشد. در اینکه بها خود به چند مدل تقسیم می شود، می تواند به ما در محاسبه بها کمک کند. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا به بررسی این موضوع بپردازیم.

بها در سیستم بهایابی چیست؟

قبل از اینکه بخواهیم راجع به انواع مبانی طبقه بندی بها صحبت کنیم، بهتر است با مفهوم بها آشنا شوید. بهایابی یکی از اصلی ترین موضوعات در حسابداری صنعتی برای تعیین هزینه تمام شده ساخت یک کالا یا ارائه خدمات می باشد. از این مفهوم در موسسات تولیدی و نیز خدماتی استفاده می گردد. موضوع بهایابی نیز همان چیزی است که در این رویه به دنبال تعیین هزینه آن هستیم.

منظور از بها یا Cost، منابع قربانی شده ای هستند که در راستای رسیدن به منابع یا منافع دیگر صرف می شوند. بها دارای یکسری مشخصات و ویژگی ها است که به شرح زیر می باشد:

• بها یک هزینه است که دارای منافع آتی می باشد.
• بها همانند زیان منفعت گذشته را ندارد.
• هزینه و بها به صورت ارادی و اختیاری می باشد.
• شما می توانید بها را همانند هزینه کنترل کنید.
• در حالت کلی، چون بها برآیندی دارد، خوشایند خواهد بود.
• در ترازنامه بها را به عنوان یک دارایی درنظر می گیریم.

با یک درک اجمالی از چیزی که در این بخش بیان کردیم، حال با ما همراه باشید تا به بررسی انواع مبانی طبقه بندی بها بپردازیم.

انواع مبانی طبقه بندی بها

برای طبقه بندی بها چه فاکتورهایی به عنوان شاخص درنظر گرفته می شوند؟ انواع مبانی طبقه بندی بها چیست؟ در این خصوص می توان چندین مورد را بیان کرد که عبارتند از:

• نقش آنها: برخی از هزینه ها برمبنای نقشی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در تولید یک محصول یا ارائه خدمات دارند یا قابلیت رهگیری آنها، دسته بندی می شوند. به عنوان مثال می توان به طبقه بندی بهای مستقیم و غیرمستقیم اشاره کرد. بهای مستقیم مانند چوب در تولید میز و غیرمستقیم مانند حقوق کارگر، کارگاه و غیره.
• ماهیت بها: بها می تواند تابعی از بهایابی یا هزینه باشد. در این حالت بها را به دو دسته هزینه محصول و هزینه دوره تقسیم می کنیم.
• عملکرد و مدیریت: در این بخش می توان بها یا هزینه ها را برمبنای 3 دسته هزینه های تولید، توزیع و فروش و نیز اداری و تشکیلاتی دسته بندی کرد.
• کل یا متوسط بودن: شما می توانید هزینه ها یا بها را براساس آنکه برآیند چه چیزی هستند درنظر بگیرید. در این حالت بها به 2 مدل بهای کل و بهای متوسط (هزینه هر واحد) تقسیم می شود.
• دوره انتفاع: شما می توانید بها را در این بخش به 2 گروه هزینه های جاری و نیز سرمایه ای تقسیم نمایید. مدل اول هزینه هایی به نفع یک دوره هستند مثل توزیع و فروش. مدل دوم هزینه هایی دارای منافع آتی هستند از جمله استهلاک.
• رفتار بها: یکی دیگر از فاکتورها برای انواع مبانی طبقه بندی بها، رفتار آن در قبال تغییرات عامل بها است. در این حالت می توان قیمت را به 3 دسته متغیر، ثابت و نیمه متغیر تقسیم کرد.

اگر شما هم به مباحث مدیریت مالی و تامین اجتماعی و حسابداری صنعتی و عمومی علاقمند هستید، نوشته های مربی حسابداری را دنبال کنید.