محاسبات استهلاک چگونه است؟ + فرمول های آن

محاسبات استهلاک چگونه انجام می شود؟ چه روش هایی برای انجام این کار وجود دارند؟ استهلاک یکی از مهم ترین هزینه هایی است که به علت از دست رفتن ارزش کالا و نوسازی آن در آینده، باید حسابرسی و به عنوان یک هزینه درنظر گرفته شود. در این مقاله با ما همراه باشید تا بیشتر راجع به این موضوع، مفهوم و فرمول های آن صحبت کنیم.

منظور از استهلاک چیست؟

اگر شما یک کالا را تهیه کنید، یک بازه زمانی را به عنوان عمر مفید آن درنظر خواهید داشت. بعد از اتمام این زمان، می بایست هزینه ای را برای خرید مجدد آن مصرف کنید. استهلاک یک هزینه است که در طول مدت مشخصی گردآوری می شود. این مفهوم و این کار برای سرشکن کردن بهای تمام شده آن در حسابداری وجود خواهد داشت.

منظور از حسابداری استهلاک، روشی است که هزینه ی یک دارایی در طول عمر مفید آن محاسبه می گردد. روش های مختلفی (3 روش) برای محاسبات استهلاک وجود دارند که در قسمت بعدی راجع به آن صحبت می کنیم. در حسابداری استهلاک، هزینه خرید یک دارایی را در طول عمر مفید آن پخش می کنند؛ چراکه اگر هزینه آن را در همان سال در ترازنامه درج کنند، توازن و تعارف هزینه ها و بستانکاری ها متفاوت خواهند شد. پس باقی مانده دو طرف ترازنامه برابر نخواهند شد. حال که تا حدی با این موضوع آشنا شدیم، به بررسی روش های محاسبات استهلاک می پردازیم.

محاسبات استهلاک چگونه است؟

در میان روش های مختلفی که برای محاسبات استهلاک وجود دارند، می توان به 2 مورد زیر اشاره کرد که مورد قبول قانون و دستگاه های مرتبط است. این موارد عبارتند از:

• روش خط مستقیم: در این حالت، مبلغ استهلاک را تقسیم بر سال های عمر مفید خواهیم کرد و هزینه استهلاک بر تمام مدت زمان عمر مفید یکسان می باشد. هر سال یک مقدار یکسان کسر می گردد. اگر بخواهیم در قالب یک فرمول این روش را بیان کنیم می توان گفت: هزینه استهلاک برابر است با تفریق هزینه از مبلغ ارزش افزوده، تقسیم بر عمر مفید. مثلا اگر یک وسیله را 30 میلیون تومان گرفته باشیم و عمر مفید آن 5 سال باشد، ابتدا ارزش افزوده را از مبلغ کالا کم می کنیم. سپس بهای تمام شده را بدست آورده و تقسیم بر 5 می کنیم که هر سال 6 میلیون تومان می باشد.
• مانده نزولی مضاعف: در این حالت ابتدا ارزش دفتری دارایی ثابت را در درصد ثابت ضرب می کنیم که این درصد باید 2 برابر نرخ استهلاک روش خط مستقیم باشد. سپس بهای تمام شده را از ارزش اسقاط دارایی کمتر کرده و آن را به طور کامل بر تعداد محصول تولید شده تقسیم می نماییم. بنابراین: نرخ استهلاک برابر است با تعداد کل محصول تولید شده تقسیم بر تفریق ارزش اسقاط دارایی از بهای تمام شده دارایی. پس از آنکه این نرخ استهلاک بدست آمد، هزینه استهلاک هر دوره برابر است با: نرخ استهلاک ضرب در محصول تولید شده همان دوره.

همچنین روش دیگری نیز می توان درنظر گرفت که محاسبه استهلاک به روش میزان تولید است. در این حالت از دو فرمول زیر استفاده می کنیم:

• استهلاک یک واحد محصول که برابر است با: تعداد برآورد شده تولید محصول طی بازه زمانی عمر مفید تقسیم بر تفریق ارزش اسقاط از بهای تمام شده خرید.
• استهلاک سالیانه: استهلاک یک واحد محصول ضرب در تعداد محصول تولید شده در سال.

شما کاربران می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مالیات، بیمه تامین اجتماعی و مسائلی از این قبیل، از دوره های آموزشی مربی حسابداری استفاده کنید.