آشنایی با خلاصه استاندارد 43 حسابداری

خلاصه استاندارد 43 حسابداری به همراه نکات آن در ادامه بیان می شوند. این استاندارد در 26 سرفصل ارائه شده است که شامل 133 بند می باشد. در ادامه این مطلب تلاش می کنیم به صورت خلاصه توضیحاتی را راجع به آن ارائه کنیم.

استاندارد حسابداری شماره 43 چیست؟

استاندارد شماره 43 با عنوان “درآمد عملیاتی حاصل از قرارداد با مشتریان” اولین بار به عنوان پیش نویس در 31 فروردین ماه سال 1401 ارائه شد. پس از بررسی و اعلام نظر تا 3 ماه بعد از این تاریخ، از سال 1403 لازم الاجرا می شود. این استاندارد در پروسه همگام سازی استانداردهای حسابداری ایران با استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی (IFRS) معادل با IFRS 15 که از سال 1398 شروع شده، منتشر گشت.

هدف استاندارد 43

به طور خلاصه استاندارد 43 حسابداری راجع به تعیین اصولی است که می توان به کمک آنها برای ارائه یک گزارش مفید در راستای ارائه صورت های مالی به استفاده کنندگان این اسناد، اقدام کرد. این گزارش ها در مورد ماهیت، زمانبندی و مبلغ هستند. همچنین این استاندارد می تواند برای جلوگیری از وجود ابهام در درآمد عملیاتی و شناسایی جریان های درآمد نقدی در پی قرارداد با مشتری به کار گرفته شود.

استاندارد شماره 43 از تاریخی که استفاده از آن اجباری خواهد شد، باید به جای استانداردهای شماره 3، 9 و 29 قرار گیرد. حال با یک معرفی اجمالی، با ما باشید تا به بررسی نکات مهم و خلاصه استاندارد 43 حسابداری بپردازیم.

خلاصه و نکات مهم استاندارد 43

در مورد خلاصه استاندارد 43 حسابداری و برخی نکات آن می توان گفت:

به کار بردن این استاندارد در تمامی قراردادهای واحد تجاری با مشتریان برای حسابرسی انجام می شود؛ به جز استانداردهای شماره 21، 28، 15، 39، 18، 20، 40.
با توجه به این استاندارد، واحد تجاری باید تفکیک و اندازه گیری مندرج در استانداردها را به کار بگیرد.
از جمله شرایطی که برای به حساب منظور کردن واحد تجاری درنظر گرفته می شوند می توان گفت: طرفین قرارداد، تعهدنامه را به صورت کتبی، شفاهی و سایر رویه های تجاری تایید کنند. واحد تجاری حقوق طرفین و شرایط پرداخت برای کالاها یا خدمات انتقالی را تشخیص دهد. قرارداد محتوای تجاری داشته و وصول مابه ازا در مقابل ارائه کالاها و خدمات محتمل باشد.
قرارداد اجرا نشده با 2 معیار زیر احراز می گردد:
- واحد تجاری نسبت به انتقال کالا یا خدمات متعهد شده اقدام نکرده باشد.
- واحد تجاری مابه ازایی را برای کالاها یا خدمات مدنظر دریافت نکرده است. همچنین در حالتی که محق به دریافت آن نیز نباشد.
در ترکیب قراردادهایی که در زمان نزدیک به هم با یک مشتری منعقد شده است، می توان آنها را با شرایط زیر (احراز یک یا چند معیار زیر) یک واحد درنظر گرفت:
- قراردادها به صورت یک بسته و با یک هدف تجاری واحد مذاکره شده باشد.
- نرخی که ما به ازای پرداخت در یک قرارداد درنظر گرفته شده، وابسته به قیمت یا عملکرد دیگری باشد.
- کالاها یا خدماتی که مدنظر هستند یا برخی از آنها که در هر یک از قراردادها تعهد شده اند، مطابق با بند 23 الی 31 تعهد عملکردی واحدی باشند.
تعدیل قرارداد زمانی انجام می شود که طرف ها آن را تایید کنند. همچنین این موضوع می تواند برای ایجاد حقوق و تعهدات الزام آور جدید یا تغییر آنها انجام گردد. تعدیل قرارداد به صورت شفاهی، کتبی یا مطابق با رویه های مرسوم تجاری و به طور ضمنی انجام می گردد.